Η μουσική κατέχει έναν εξέχοντα ρόλο στη ζωή μου. Είναι συντροφιά και παρηγοριά, συνάμα. Πηγή έμπνευσης και καταφύγιο. Πολλές φορές έχω σκεφτεί για το πόσο αναλώνομαι από την αρκετή νέα μουσική που ακούω, τόσο από καλλιτέχνες γνωστούς και αγαπημένους όσο και από άλλους, ανερχόμενους ή νέες ανακαλύψεις και προτάσεις από ανθρώπους με 'ανεπτυγμένο αισθητικό κριτήριο' (ο,τι και αν σημαίνει αυτό το τελευταίο...). Διαπίστωσα ότι με αυτόν τον τρόπο λησμονώ τραγούδια που έχουν συνυφανθεί με την ίδια μου την ύπαρξη και πλέον χρειάζεται μια ανασκόπηση, ένα αφιέρωμα ή μία διαδικτυακή πρόκληση σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης ώστε να ανατρέξω πίσω σε αυτά.
Όμως υπάρχει και η επιβράβευση. Γιατί ορισμένα από τα νέα τραγούδια κατορθώνουν να με αγγίξουν, να πυροδοτήσουν σκέψεις και συναισθήματα κι έτσι να διεκδικήσουν κι αυτά, σιγά σιγά, το χώρο τους. Η ζωή κυλάει και εξελίσσεται. Και έχει για μουσική υπόκρουση τραγούδια που από κομμάτια ενός δίσκου γίνονται κομμάτια του είναι μου, κομμάτια της ίδιας μου της οικειότητας.
Τα Κομμάτια της Οικειότητας - Οκτώβριος 2014
Get Well Soon - Staying Home (The Lufthansa Heist EP, κυκλοφορεί στις 7 Νοεμβρίου)
Με έφερε στο σημείο να αναρωτιέμαι γιατί όντως εφηύραμε την ιδέα των ασφαλιστικών εταιρειών αν είναι να ξοδέψουμε τη ζωή μας μπροστά στους υπολογιστές και τις οθόνες. Και απορώ ακόμα και τώρα, καθισμένος σε απόσταση αναπνοής από κάμποσες από δαύτες...
alt-J - Every Other Freckle (δίσκος: This Is All Yours)
Όλο το τραγούδι για 13'' που ξεκινούν από το 2' 50''. Υπέροχο και εθιστικό!
Spoon - Let Me Be Mine (δίσκος: They Want My Soul)
Είναι πολύ ωραίος ο νέος δίσκος των Spoon. Και όσο κι αν βιάστηκα να τον χαρακτηρίσω ως 'το δίσκο του Do You', στην πράξη αποδεικνύεται κάτι πολύ περισσότερο. Και αυτή η κραυγή. Άσε με να μου ανήκω!
Lykke Li - Gunshot (δίσκος: I Never Learn)
Να μη ντρεπόμαστε καθόλου να ακούμε ποπ! Όταν μάλιστα προέρχεται από τη μαγευτική φωνή της Lykke Li. Μάλιστα, το συγκεκριμένο τραγούδι στην ακουστική εκτέλεσή του την αναδεικνύει ακόμα περισσότερο.
Angus & Julia Stone - Heart Beats Slow (δίσκος: Angus & Julia Stone)
Τα είπε όλα με ένα σχόλιο ο Φίλιππος στην παρουσίαση του δίσκου: "Μπορείς να έχεις δύο φωνές, με τη μια στο ρόλο των -αδιάφορων- backing vocals. Μπορείς να έχεις και το "Heart Beats Slow" απ' την άλλη!"
Leonard Cohen - My Oh My (δίσκος: Popular Problems)
Η Στέλλα στην παρουσίαση του δίσκου έγραψε ότι ἐχει "μια αύρα από Neil Young". Σίγουρα ο τίτλος σε παραπέμπει άμεσα. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για τον ορισμό της Οικειότητας. Το ιδανικό τραγούδι για να συνοψίσει μια μεγάλη καριέρα και να αποτελέσει εφαλτήριο για να μυηθεί κάποιος (αμήν!) στο έργο του μεγαλύτερου ποιητή στην ιστορία της (σύγχρονης) μουσικής.
Ryan Adams - Trouble (δίσκος: Ryan Adams)
Το ευφυολόγημα "δεν είμαι ο Bryan, είμαι ο Ryan" είχε σταθεί αφορμή να τον γνωρίσω. Σίγουρα αυτός εδώ είναι ο καλύτερος δίσκος του εδώ και χρόνια. Ποια πιο τρανή απόδειξη για αυτό, όταν κάθε επόμενο κομμάτι του που ακούς μένει ως μόνιμο ψιθύρισμα στ' αυτιά σου;
Interpol - Same Town New Story (δίσκος: El Pintor)
Δεν είναι “κάτι σαν Interpol“, δεν είναι καν “οι Interpol αντιγράφουν Interpol“. ΕΙΝΑΙ Interpol. Μπορεί να είχαν ήδη δώσει το όνομά τους στον προηγούμενο δίσκο, αλλά οι κατεργάρηδες βρήκαν τον τρόπο να νοηματοδοτήσουν το νέο ξεκίνημα με έναν εμπνευσμένο αναγραμματισμό.
The Twilight Sad - Last January (δίσκος: Nobody Wants To Be Here And Nobody Wants To Leave, κυκλοφορεί στις 27 Οκτωβρίου)
Πρώτα άκουσα το τραγούδι και, εκτός από όλα τα άλλα, λάτρεψα την προφορά. Στη συνέχεια, είδα για δεύτερη φορά το "Under The Skin" και απόρησα αν αυτή η γλώσσα έχει σχέση με τα αγγλικά που διδαχθήκαμε μικροί. Μετά ξανάκουσα το 'Last January' και τα ξέχασα όλα. Θέλω να τους δω ζωντανά! Να είναι η αφορμή που ψάχνω για μια επίσκεψη στη Σκωτία;
Mogwai - Blues Hour (δίσκος: Rave Tapes)
Πρέπει να είσαι προσεκτικός ποιες μουσικές θα ντύσεις με στίχους. Πρέπει να είσαι προσεκτικός όποτε μιλάς, οι λέξεις σου να είναι πιο σημαντικές από τη σιωπή σου. (Για αυτό το τελευταίο προφανώς δε διεκδικώ τα πνευματικά δικαιώματα!)
Όμως υπάρχει και η επιβράβευση. Γιατί ορισμένα από τα νέα τραγούδια κατορθώνουν να με αγγίξουν, να πυροδοτήσουν σκέψεις και συναισθήματα κι έτσι να διεκδικήσουν κι αυτά, σιγά σιγά, το χώρο τους. Η ζωή κυλάει και εξελίσσεται. Και έχει για μουσική υπόκρουση τραγούδια που από κομμάτια ενός δίσκου γίνονται κομμάτια του είναι μου, κομμάτια της ίδιας μου της οικειότητας.
Τα Κομμάτια της Οικειότητας - Οκτώβριος 2014
Get Well Soon - Staying Home (The Lufthansa Heist EP, κυκλοφορεί στις 7 Νοεμβρίου)
Με έφερε στο σημείο να αναρωτιέμαι γιατί όντως εφηύραμε την ιδέα των ασφαλιστικών εταιρειών αν είναι να ξοδέψουμε τη ζωή μας μπροστά στους υπολογιστές και τις οθόνες. Και απορώ ακόμα και τώρα, καθισμένος σε απόσταση αναπνοής από κάμποσες από δαύτες...
alt-J - Every Other Freckle (δίσκος: This Is All Yours)
Όλο το τραγούδι για 13'' που ξεκινούν από το 2' 50''. Υπέροχο και εθιστικό!
Spoon - Let Me Be Mine (δίσκος: They Want My Soul)
Είναι πολύ ωραίος ο νέος δίσκος των Spoon. Και όσο κι αν βιάστηκα να τον χαρακτηρίσω ως 'το δίσκο του Do You', στην πράξη αποδεικνύεται κάτι πολύ περισσότερο. Και αυτή η κραυγή. Άσε με να μου ανήκω!
Lykke Li - Gunshot (δίσκος: I Never Learn)
Να μη ντρεπόμαστε καθόλου να ακούμε ποπ! Όταν μάλιστα προέρχεται από τη μαγευτική φωνή της Lykke Li. Μάλιστα, το συγκεκριμένο τραγούδι στην ακουστική εκτέλεσή του την αναδεικνύει ακόμα περισσότερο.
Angus & Julia Stone - Heart Beats Slow (δίσκος: Angus & Julia Stone)
Τα είπε όλα με ένα σχόλιο ο Φίλιππος στην παρουσίαση του δίσκου: "Μπορείς να έχεις δύο φωνές, με τη μια στο ρόλο των -αδιάφορων- backing vocals. Μπορείς να έχεις και το "Heart Beats Slow" απ' την άλλη!"
Leonard Cohen - My Oh My (δίσκος: Popular Problems)
Η Στέλλα στην παρουσίαση του δίσκου έγραψε ότι ἐχει "μια αύρα από Neil Young". Σίγουρα ο τίτλος σε παραπέμπει άμεσα. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για τον ορισμό της Οικειότητας. Το ιδανικό τραγούδι για να συνοψίσει μια μεγάλη καριέρα και να αποτελέσει εφαλτήριο για να μυηθεί κάποιος (αμήν!) στο έργο του μεγαλύτερου ποιητή στην ιστορία της (σύγχρονης) μουσικής.
Ryan Adams - Trouble (δίσκος: Ryan Adams)
Το ευφυολόγημα "δεν είμαι ο Bryan, είμαι ο Ryan" είχε σταθεί αφορμή να τον γνωρίσω. Σίγουρα αυτός εδώ είναι ο καλύτερος δίσκος του εδώ και χρόνια. Ποια πιο τρανή απόδειξη για αυτό, όταν κάθε επόμενο κομμάτι του που ακούς μένει ως μόνιμο ψιθύρισμα στ' αυτιά σου;
Interpol - Same Town New Story (δίσκος: El Pintor)
Δεν είναι “κάτι σαν Interpol“, δεν είναι καν “οι Interpol αντιγράφουν Interpol“. ΕΙΝΑΙ Interpol. Μπορεί να είχαν ήδη δώσει το όνομά τους στον προηγούμενο δίσκο, αλλά οι κατεργάρηδες βρήκαν τον τρόπο να νοηματοδοτήσουν το νέο ξεκίνημα με έναν εμπνευσμένο αναγραμματισμό.
The Twilight Sad - Last January (δίσκος: Nobody Wants To Be Here And Nobody Wants To Leave, κυκλοφορεί στις 27 Οκτωβρίου)
Πρώτα άκουσα το τραγούδι και, εκτός από όλα τα άλλα, λάτρεψα την προφορά. Στη συνέχεια, είδα για δεύτερη φορά το "Under The Skin" και απόρησα αν αυτή η γλώσσα έχει σχέση με τα αγγλικά που διδαχθήκαμε μικροί. Μετά ξανάκουσα το 'Last January' και τα ξέχασα όλα. Θέλω να τους δω ζωντανά! Να είναι η αφορμή που ψάχνω για μια επίσκεψη στη Σκωτία;
Mogwai - Blues Hour (δίσκος: Rave Tapes)
Πρέπει να είσαι προσεκτικός ποιες μουσικές θα ντύσεις με στίχους. Πρέπει να είσαι προσεκτικός όποτε μιλάς, οι λέξεις σου να είναι πιο σημαντικές από τη σιωπή σου. (Για αυτό το τελευταίο προφανώς δε διεκδικώ τα πνευματικά δικαιώματα!)