Ο Δημήτρης Σαμόλης αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση καλλιτέχνη , έχοντας ως κύρια και βασική ιδιότητά του αυτήν του ηθοποιού και έπειτα του τραγουδοποιού. Είχα ακούσει πολύ καλά λόγια για την ερμηνεία του στο θεατρικό "Αγαπητή Ελένα" ενώ εγώ είχα δει τις μεγάλες υποκριτικές του ικανότητες στην παράσταση "Ο Βουρκόλακας" προ κάποιων μηνών όπου μου πολύ θετική εντύπωση. Και κάπως έτσι μπήκα στη διαδικασία να τον "ψάξω" καλύτερα, ανακαλύπτοντας με μεγάλη μου χαρά το μουσικό του έργο και καταλήγοντας να έχω το κομμάτι "Fortune Cookie" στο repeat για πολλές μέρες.
Πριν από τρεις μήνες περίπου κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ με τον τρίσημο (!) τίτλο "POPETRY" (Pop-Poetry-Try) και βρεθήκαμε την προηγούμενη Τετάρτη στον ιδιαίτερο χώρο του Tin Pan Alley για να τον ακούσουμε. Με βλέμμα που μαγνητίζει, βαθύ χαμόγελο κι το χρωματιστό του πουκάμισο μας καλωσόρισε στον δικό του μουσικό κόσμο. Ο δίσκος περιλαμβάνει 13 κομμάτια σε δικούς του στίχους και μουσική κι ενώ ο τίτλος παραπέμπει σε μονοπάτια της pop, οδηγεί εντέλει τον ακροατή σε μια μπαλαντοειδή ατμόσφαιρα με τη μελωδικότητα να κυριαρχεί.
Αυτήν ακριβώς τη μελωδικότητα αποπνέει ο Δημήτρης πάνω στη σκηνή, κινούμενος σαν αερικό ανάμεσα σε μουσικές που παρασέρνουν τη σκέψη σε κάτι γαλήνιο μα και εξωτικό παράλληλα, άλλοτε με απαλούς κι άλλοτε με παιχνιδιάρικους ρυθμούς. Ακούσαμε πολλά κομμάτια που φέρουν τη "Σαμολική" υπογραφή από το POPETRY όπως τα "Born to be your ex", "Paper and crayons", "Your garlic breath", "My sister hates my fiance" ,"Something pain-Free on the rocks" και φυσικά το "Fortune cookie"με το οποίο μας περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Ο Δημήτρης εμφανίστηκε στο κοινό με ένα μεγάλο καλάθι γεμάτο τυχερά μπισκότα τα οποία μοίρασε σε όλους, γεννώντας μέσα μας και την ελπίδα να είμαστε λίγο πιο τυχεροί από αύριο.
Πέρα από τα δικά του τραγούδια ακούσαμε και όμορφες διασκευές που ταίριαζαν πολύ στο ύφος του: "Ιn a manner of speaking", "Hallelujah", "Oops I did it again", "Into my arms" (και στην ελληνική του εκδοχή "Άδεια μου αγκαλιά") καθώς και το Χατζιδακικό "Περιμπανού". Όλα αυτά σε συνδυασμό με την αισθαντική ενέργεια του Δημήτρη και με μια υπέροχη ορχήστρα που με εντυπωσίασε ιδιαίτερα γιατί περιλάμβανε –μεταξύ άλλων μουσικών οργάνων- βιολί, βιολοντσέλο και κοντραμπάσο, τα οποία έδιναν άλλο αέρα στο ηχόχρωμα της βραδιάς.
Ο Δημήτρης Σαμόλης έχει έμφυτα δύο πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά που αποτελούν μεγάλο προσόν στη σκηνική και ερμηνευτική του διάσταση: την εκφραστικότητα και τη θεατρικότητα. Είχαν γίνει ήδη αντιληπτά από τις παραστάσεις του, αλλά αναδείχθηκαν και στον μουσικό τομέα στη σκηνή του Tin Pan Alley. Ανακατεύοντας τα θετικά του χαρακτηριστικά με "sugar, flour, vanilla, oil" μας χάρισε μια γλυκιά βραδιά. Η φωνή του έχει ιδιαίτερη χροιά και πολλές μουσικές ικανότητες, τις οποίες αναμένω να εξελίξει ακόμη περισσότερο –καθώς βρισκόμαστε σχετικά στην αρχή- ώστε να δώσουν αυτό το κάτι παραπάνω στη δυναμική του.