Μία ακόμη εμφάνιση της Βασιλικής Μιχαλοπούλου με ζωντάνια, νεύρο και χορό ευχαριστηθήκαμε στο Faust —στην τελευταία από μια σειρά εμφανίσεων σε αυτόν το χώρο. Ο χορός και η αμεσότητα της αγαπημένης ερμηνεύτριας μάς έκαναν όλους να θέλουμε άλλο λίγο ακόμα για να τη χορτάσουμε. Το ρεπερτόριό της περιλάμβανε ελληνικά και ξένα κομμάτια.
Το πρώτο τραγούδι με το οποίο μας υποδέχθηκε ήταν «Πάμε Ξανά», ένα τραγούδι άκρως δυναμικό, όπως και το ξεκίνημά της. Με ένταση και την υπέροχη φωνή της μας καλωσόρισε. Ο ρυθμός που έδωσε στη βραδιά μας ήταν αντίστοιχος με αυτόν που περιμέναμε πώς και πώς ν’ απολαύσουμε στην τελευταία μας συνάντηση. Ύστερα κι η ίδια μας έδωσε να καταλάβουμε πόσο ευγνώμων ήταν που βρισκόμασταν σε αυτόν τον χώρο και πόσο αληθινό ήταν το συναίσθημα αυτό, αφού σε όλη τη διάρκεια του live χαμογελούσε και χόρευε. Το αίσθημα συγκίνησης ήταν διάχυτο στον χώρο και η ικανοποίηση ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των θαμώνων.
Το δεύτερο τραγούδι που επέλεξε η ερμηνεύτρια ήταν από τον πρόσφατο δίσκο της με τίτλο «Περιμένω». Αεικίνητη μαζί με την μπάντα της, έδωσαν ρυθμό στη νύχτα μας. Το live θα μπορούσε άνετα να συγκριθεί με ένα από αυτά που γίνονται σε μεγάλους συναυλιακούς χώρους τα καλοκαίρια και φεύγοντας νιώθεις πως δεν χόρτασες όσο θα ήθελες τον καλλιτέχνη. Κάτι τέτοιο αισθανθήκαμε και όσοι βρεθήκαμε στο Faust.
Ένα τραγούδι που όλοι έχουμε χορέψει και τραγουδήσει και το ακούσαμε την Παρασκευή ήταν το «You ‘Ve Got The Love» των Florence + The Machine, μπαίνοντας σε ξένο ρεπερτόριο. Ξεσηκωθήκαμε σε χορευτικούς ρυθμούς, ακολουθώντας το ρυθμό και με το φωτισμό να παίζει σε ανάλογες ταχύτητες. Οριακά είχαμε την αίσθηση πως ακούγαμε την Florence να βρίσκεται μπροστά μας και να μας τραγουδάει!
Η χροιά της Βασιλικής Μιχαλοπούλου είναι από αυτές που σε ταξιδεύουν. Πρόκειται για μια ερμηνεύτρια προικισμένη, που σίγουρα μπροστά της έχει ακόμα πολύ δρόμο να κάνει. Είναι από τις φωνές που μπορούν να χαρίσουν απόλαυση σε διαφορετικά είδη μουσικής, με την ίδια να τα ερμενεύει πάντα αξιοπρεπέστατα. Ωστόσο, αυτό που έκανε εντύπωση ήταν και η σκηνική της παρουσία, καθώς έδειχνε να υποστηρίζει τα τραγούδια που ερμήνευε και να λικνίζεται σε ανάλογους ρυθμούς παράλληλα με το μικρόφωνο.
Στη συνέχεια της βραδιάς ακούσαμε ένα τραγούδι που όλοι έχουμε τραγουδήσει με πάθος ξανά και ξανά, και πρόκειται για το «Στερεότυπα». Η ένταση της φωνής και η ευαισθησία που έβγαζε δεν πέρασαν απαρατήρητες ούτε από τον κόσμο αλλά ούτε και από εμάς, καθώς από ένα τέτοιο τραγούδι, που το έχεις ακούσει από τη Δήμητρα Γαλάνη, δεν θα μπορούσες να μην έχεις προσδοκίες ανάλογες. Κι όμως, η Μιχαλοπούλου μάς έκανε να νιώσουμε πολύ όμορφα για την επιλογή μας να είμαστε εκεί μαζί της. Πρόκειται για ένα τραγούδι που εγκιβωτίζει μέσα του πάθος και ένταση κι αυτό που εισπράξαμε από την ερμηνεύτρια ήταν ανάλογου βεληνεκούς.
Έπειτα, ένα τραγούδι που μας έκανε εντύπωση για την επιλογή αλλά και για τον τρόπο που επέλεξε να το πει η τραγουδίστρια ήταν το «Μάλιστα, Κύριε» του αξέχαστου Γιώργου Ζαμπέτα, μιας και ανήκει σε ένα διαφορετικό ρεπερτόριο και όλοι το έχουμε συνδυάσει με αυτήν τη μορφή του λαϊκού πενταγράμμου. Κι όμως, η Βασιλική δεν το φοβήθηκε και το τραγούδησε σε διαφορετική εκτέλεση με τον δικό της τρόπο, που μας έκανε να σκεφτούμε πόσα ακόμη τραγούδια, που τα έχουμε μάθει σε συγκεκριμένη μουσική και με συγκεκριμένο τρόπο ερμηνείας, θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά. Αυτό που έχει σημασία είναι πως η Βασιλική Μιχαλοπούλου αγαπά τη μουσική, την υπερασπίζεται αξιοπρεπώς κι ο κόσμος που την ακολουθεί το εισπράττει αυτό με την εμπιστοσύνη που της δείχνει.
Ένα άλλο κομμάτι που μας έμεινε ακούγοντάς το ήταν το «Αν Σ’ Αρνηθώ, Αγάπη Μου» που είναι συνυφασμένο με τη μαγευτική φωνή της μοναδικής Τζένης Βάνου. Εδώ η Βασιλική Μιχαλοπούλου μάς μετέφερε σε ένα άλλο κλίμα με τη δική της ερμηνεία και το υποστήριξε με τον ανάλογο δυναμισμό. Η ζεστή χροιά και η δυναμική σκηνική της παρουσία έκαναν τη βραδιά μας υπέροχη.
Τέλος, θα θέλαμε να αναφέρουμε και μια μίξη του τραγουδιού «Παρέα Μόνο Σάς Ζητώ» με το τραγούδι «Μυσίρλου», έναν δυναμικό συνδυασμό που έβαλε στη βραδιά μας πυροτεχνήματα και μας έκανε να θέλουμε να ανέβουμε στη σκηνή με την ερμηνεύτρια, καθώς κι εκείνη μάς έβαζε σε αυτούς τους ρυθμούς δίνοντας τον παλμό με το κέφι της και την ενέργειά της.
Ο χώρος του Faust, αν και μικρός, ήταν ζεστός και φιλόξενος, με μια δυνατή ακουστική που αναδείκνυε τον καλλιτέχνη. Το προσωπικό ευδιάθετο, εξυπηρετικό και ευγενικό, εισέπραττες τη θέρμη του από την υποδοχή ακόμα μέχρι και τη στιγμή που έφευγες από το μαγαζί.
Σε ευχαριστούμε, Βασιλική. Αναμένουμε με χαρά και τα επόμενα βήματά σου!
Οι φωτογραφίες αντλήθηκαν από το προσωπικό λογαριασμό της Βασιλικής Μιχαλοπούλου στο Instagram.