Πόση αλήθεια μαζεμένη χωράει στα 90΄ περίπου λεπτά που διαρκεί μια θεατρική παράσταση; Πόσο άνετα μπορείς να κάθεσαι όταν ένα στυγερό έγκλημα που αγνοείς διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια σου; Ο πολιτισμός μας έχει το τιμημά του.
Μιά παράσταση γροθιά στο στομάχι κι όχι άδικα. Μερικές φορές η άγνοια σημαίνει συνενοχή. Και σ' αυτό το έργο όλοι φέρουν τις ευθυνες τους.
H ομάδα ex.anima παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά το κείμενο του Θ.Τριαρίδη “LEOPOLD”, την ιστορία δηλαδή του Λεοπόλδου του Β’, Βασιλιά του Βελγίου και εκούσια «ιδιοκτήτη» του Κονγκό για περισσότερο από δύο δεκαετίες.
Το "LEOPOLD" (2016) μαζί με το "FOOTBALL" (2017) και το "HIV" (2018) συγκροτούν μια άτυπη πολιτική τριλογία. Η βασική θέση αυτής της τριλογίας είναι πως οι παντοτινοί ένοχοι είμαστε οι θεατές – και πως ήρθε η ώρα να πληρώσουμε κάποιο τίμημα. Η ανάγκη του συγγραφέα να γράψει αυτά τα έργα, γεννήθηκε μετά από τα ταξίδια του στην Αφρική θέλοντας να μιλήσει για τα ταξίδια των «χορτάτων» στην «πεινασμένη» Αφρική.
Βασική προϋπόθεση για τον «βολεμένο» στις αναπαυτικές καρέκλες του θεάτρου θεατή είναι καταρχήν η ειλικρίνεια. Ένας μονόλογος που εξελίσσεται σε διάλογο και σιγά, σιγά σε ξεβολεύει από την θέση σου.
Μέσα από το έργο, το οποίο συν-σκηνοθετούν αφαιρετικά και υποδειγματικά η Μαρία Τσομπανάκου και η Βασιλική Κούλη, προσδίδοντας μια ωμή και ρεαλιστική οπτική, αποκαλύπτεται ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας στη Μαύρη Ήπειρο. Σκοπός του, να κάνει γνωστές τις πράξεις του «σφαγέα του Κονγκό», αλλά και να ταρακουνήσει το κοινό. Για πόσο θα μένουμε άπραγοι; Μας αφορούν όλα αυτά τα εγκλήματα και αν όχι γιατί;
Στην σκηνή μόνη (αλλά όχι όσο φαίνεται) δεσπόζει η Μαίρη Ξένου στον ρόλο της « Λ ». Δημιουργεί το διαδραστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα βρεθούν θέλοντας και μή οι «άμοιροι» ευθυνών, θεατές. Με όπλο της, την υποκριτική δεινότητα, το σκληρό λόγο, το κείμενο του Τριαρίδη αποκτά υπόσταση στα χείλη της. Αεικίνητη και σαρωτική αφηγείται και κοιτάζει στα μάτια τους ανυποψίαστους θεατές, δημιουργώντας τους κύματα ενοχής.
Η άρια Nadir απο την όπερα "Les pêcheurs de perles" του Georges Bizet σε χαλαρώνει μέχρι την επόμενη λεκτική καταιγίδα που ακολουθεί.
ΠΡΟΣΟΧΗ!! Δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη και συμβατική παράσταση. Ανά πάσα στιγμή, ο θεατής βρίσκεται προ των ευθυνών του!!!
Σχόλιο συγγραφέα:
«…Και σε όσους μου λένε πως δεν «πρέπει» («δεν έχουμε δικαίωμα») να αγγίζουμε το κοινό στην διάρκεια της θεατρικής πράξης, έχω να απαντήσω πως διαφωνώ απόλυτα. Μπορεί να είναι επώδυνο, αλλά νομίζω πως είναι το μόνο μέλλον της θεατρικής τέχνης στην εποχή των κατασκευασμένων και μνημονικοποιημένων εικόνων. [Μνημονικοποιημένες εικόνες: οι εικόνες που αποθηκεύονται στην ηλεκτρονική μνήμη των υπολογιστών και μπορούν να αναπαραχθούν επ' άπειρον]. Αυτή είναι η άποψή μου - χωρίς να σημαίνει πως είναι υποχρεωτικά η σωστή.» Θ.Τριαρίδης
Ταυτότητα παράστασης:
Leopold ή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού
Από την ομάδα ex.anima
Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης
Σκηνοθεσία: Μαρία Τσομπανάκου, Βασιλική Κούλη
Ερμηνεία: Μαίρη Ξένου
Σπέσιαλ εφέ: Αλέξανδρος Λόγγος
Φωτισμοί: Ιωάννα Ζέρβα
Φωτογραφίες-Βίντεο: Νίκος Πανταζάρας
Μοντάζ βίντεο-trailer: Βασίλης Μιχαλόπουλος
Σχεδιασμός αφίσας: Ελένη Θαλασσινού
Προβολή και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will
Παραγωγή: ΕΝΕΛΠΑ