«Τι θα πει ο κόσμος;»: Mια κωμωδία με κοινωνικές προεκτάσεις

Πρόκειται για μια κωμωδία που θα σε κάνει να γελάσεις και να σκεφτείς. Στο μεγαλύτερο μέρος της θα θες να χορέψεις, να τραγουδήσεις και να γελάσεις. Ωστόσο, δεν λείπουν κι αποσπάσματα (κάποιοι μονόλογοι των πρωταγωνιστών) που θα σε κάνουν να δακρύσεις και να θυμώσεις. Σίγουρα δεν θα σε κάνει να βαρεθείς. Άνετα η θεατρική παράσταση «Τι Θα Πει Ο Κόσμος;» μπορεί να χαρακτηριστεί και μιούζικαλ, καθώς υπάρχουν πολλές στιγμές τραγουδιού και χορού που σπάνε τους διαλόγους.

Πρόκειται για ένα έργο που οι προβληματισμοί του είναι σύγχρονοι, μολονότι αναπαριστά την κοινωνία της δεκαετίας του '80. Κύρια θέματα που διαπραγματεύεται είναι: ο σεξουαλικός προσανατολισμός, οι κοινωνικές διακρίσεις, η θέση της γυναίκας και ο ρόλος της εκείνη την εποχή, η πατριαρχική δομή της οικογένειας, η τάση των ανθρώπων για εξουσία, ο εκφοβισμός, η ανέχεια. Τόσο πολλά θέματα μέσα σε μια παράσταση δοσμένα με σεβασμό και χωρίς να παίρνει θέση ο σεναριογράφος, και ένας από τους πρωταγωνιστές, Σταμάτης Πακάκης. Άραγε, θυμάται κανείς πώς μιλούσαμε στην εποχή των ‘80s και πώς μαθαίναμε την ώρα; Αυτά είναι κάποιες ασήμαντες, ίσως, λεπτομέρειες που «στηλιτεύουν» εκείνα τα χρόνια του Πράσινου Ήλιου.

Τέσσερις φίλοι μετά από χρόνια επανενώνονται με αφορμή το γυρισμό μιας εξ αυτών, της Μελίνας, που ετοιμάζεται να παντρευτεί τον Ανδρέα. Όμως, ο Ανδρέας έχει πολλά μυστικά. Οι τέσσερις φίλοι έχουν και οι ίδιοι μυστικά από τους υπόλοιπους γιατί έχουν μάθει να ζουν με το «Τι θα πει ο κόσμος;». Ντρέπονται, φοβούνται και έτσι κρύβονται από τους φίλους τους και την κοινωνία.

Τους βλέπουμε πάνω στη σκηνή να ξεδιπλώνουν τις ζωές τους και να μοιράζεται ο καθένας το δικό του δράμα και το πώς έφτασε σήμερα σε αυτό το σημείο. Ερωτεύονται, κάνουν σχέδια, νευριάζουν, απειλούν, φοβούνται. Κρυμμένα μυστικά, πάθη, λάθη, κοινωνικές συμβάσεις, ψυχολογικοί εκβιασμοί, απωθημένα, έρχονται όλα στο προσκήνιο μέσα από την ερμηνευτική δεινότητα των ηρώων και το γέλιο μπλέκει με το δράμα του καθενός. Στην τελική, αυτό είναι η ζωή

Η Μελίνα, η Φώφη, η Μάργκαρετ, ο Μίμης είναι η παρέα που μας κάνει να νιώθουμε ένα μαζί τους στη σκηνή με την αλληλεπίδρασή τους με το κοινό. Μια παρέα φίλων που θα μπορούσε να είναι η δική μας παρέα, να έχουμε κι εμείς τις ίδιες έγνοιες και φόβους, τις ίδιες προκαταλήψεις κι ενοχές. Καταφέρνουν να μας συνεπάρουν σε εκείνα τα χρόνια με το χιούμορ και τη σαρκαστική τους διάθεση και με το αληθοφανές παίξιμό τους επί σκηνής. Τους νιώθουμε δικούς μας ανθρώπους και μοιραζόμαστε τα μυστικά τους ασχέτως αν συμφωνούμε ή όχι.

Το σκηνικό διακοσμημένο με βάση το στυλ της εποχής: το σαλόνι, ο χώρος που πάντα συνήθιζαν να μαζεύονται οι φίλοι και οι οικογένειες. Η ενδυμασία και το μακιγιάζ των πρωταγωνιστών αντανακλούν την κοινωνική θέση και την προσωπική έκφραση των ηρώων. Άλλοτε ακριβά κοσμήματα και έντονο μακιγιάζ, άλλοτε εκκεντρικά ρούχα της εποχής κι άλλοτε σοφιστικέ στιλιστικές επιλογές και κοστούμια ανάλογα της επαγγελματικής ιδιότητας και τις συμβάσεις της κοινωνίας. Αυτά είναι κάποια από τα στοιχεία που αξίζει να αναφέρουμε. Τα φώτα εναλλάσσονται στη σκηνή δίνοντας την αίσθηση της ντίσκο, που μεσουρανούσε στα ‘80s. Μουσικές επιλογές που έχουμε αγαπήσει και τραγουδήσει και χορός χρησιμοποιούνται ως μοχλοί αποφόρτισης της ατμόσφαιρας αλλά και ενίσχυσης του κωμικού στοιχείου.

Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Je-On Papageorgiou.