Τι θα ακούσεις:
Folk, Celtic, World
Τραγούδια που ξεχωρίζουν:
"Spanish Guitars And Night Plazas", "Hundred Wishes", "Sun, Moon And Stars", "The Ballad Of The Fox Hunter"
Βαθμολογία:
8/10
Η Loreena McKennitt είχε καιρό να κυκλοφορήσει δίσκο με αυθεντικές συνθέσεις και πιο συγκεκριμένα από το 'An Ancient Muse' του 2006. Είχε βέβαια ηχογραφήσει διασκευές που τη γύρισαν στις ρίζες της, την παραδοσιακή Κέλτικη μουσική: το εποχιακό 'A Midwinter Night's Dream' (2008) και το κλασσικό 'The ‘Wind That Shakes the Barley' (2010). Έφτασε όμως 2018 για να βγει το 'Lost Souls', μία ποικιλόμορφη συλλογή με τραγούδια που είτε είχε γράψει, είτε είχε παίξει πριν από χρόνια.
Η διαφορά με τους προηγούμενους δίσκους της είναι πως το 'Lost Souls' δεν αποτελεί το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας των Κελτών, την κινητήριο δύναμη δηλαδή των ταξιδιών της. Είχε σκοπό να δουλέψει πάνω σε έναν δίσκο που θα ήταν βασισμένος στο ταξίδι της στην Ινδία, όμως λόγω χρονικών περιορισμών δεν πρόλαβε. Τo 'Lost Souls' λοιπόν αποτελείται από συνθέσεις που δεν ταίριαζαν σε προηγούμενους δίσκους την εποχή που γράφτηκαν. Το αποτέλεσμα είναι τραγούδια που είναι προσιτά σε ένα πιο ευρύ κοινό, έχοντας επιρροές από όλη τη δισκογραφία της. Δεν είναι κάτι που έγινε επίτηδες, καθώς τα τραγούδια ήταν 'χαμένα' outakes. Περιέργως όμως, υπάρχει ομοιομορφία στο δίσκο και τα κομμάτια δεν ακούγονται σαν ξένα μεταξύ τους.
Το 'Lost Souls' ξεκινάει με το "Spanish Guitars and Night Plazas" που έγραψε η Lorreena την εποχή του 'The Visit', επηρεασμένη από ένα ταξίδι της στην Ισπανία, που τελικά δεν ταίριαζε στον δίσκο. Οι κιθάρες flamenco του δίνουν ένα παραδοσιακό ηχόχρωμα, δείχνοντας στον ακροατή ότι θα ακούσει μία λίγο διαφορετική πλευρά της Loreena. Το ψηλό αιθέριο φαλτσέτο της γεμίζει όλες τις συνθέσεις πλην των instrumentals "Sun Moon and Stars" με την ανατολίτικη αύρα του [στο οποίο συμμετέχουν οι Έλληνες μουσικοί Σωκράτης Σινόπουλος (λύρα) και ο Πάνος Δημητρακόπουλος (κανονάκι)], αλλά και του κέλτικου "Manx Ayre". Το "Hundred Wishes", με την λιτή του ενορχήστρωση, πιάνο /κιθάρα/ τσέλο είναι ίσως το πιο προσβάσιμο τραγούδι του δίσκου λόγω της απλότητας του. Αντίστοιχα και αυτό γράφτηκε την περίοδο του 'The Visit' αλλά δεν συμπεριλήφθηκε στο δίσκο.
Στο 'Lost Souls' η Loreena McKennitt βασίστηκε και σε λογοτεχνικά έργα, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν. Συγκεκριμένα το "Ballad of The Foxhunter" είναι ποίημα του WB Yates, το οποίο μελοποίησε η Loreena και είχε συμπεριληφθεί σε ανεπίσημες ζωντανές ηχογραφήσεις πριν από αρκετά χρόνια. Το ίδιο ισχύει και για το "La Belle Dame Sans Merci" του John Keats που είναι όμως από τις αδύναμες στιγμές του δίσκου μαζί με το αντιπολεμικό "Breaking Of The Sword".
Το "Ages Past, Ages Hence" έχει μουσικά ψήγματα της Kate Bush , στην προσπάθεια της Loreena να προσεγγίσει τη συνθετική διαδικασία από διαφορετικό πρίσμα. Το κλείσιμο του δίσκου γίνεται με το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, που έχει εμπνευστεί από το βιβλίο του Ronald Wright, 'A Short History Of Progress', στο οποίο o Wright αναλύει τις παγίδες της προόδου στις οποίες συχνά πέφτει το ανθρώπινο είδος.
Folk, Celtic, World
Τραγούδια που ξεχωρίζουν:
"Spanish Guitars And Night Plazas", "Hundred Wishes", "Sun, Moon And Stars", "The Ballad Of The Fox Hunter"
Βαθμολογία:
8/10
Η Loreena McKennitt είχε καιρό να κυκλοφορήσει δίσκο με αυθεντικές συνθέσεις και πιο συγκεκριμένα από το 'An Ancient Muse' του 2006. Είχε βέβαια ηχογραφήσει διασκευές που τη γύρισαν στις ρίζες της, την παραδοσιακή Κέλτικη μουσική: το εποχιακό 'A Midwinter Night's Dream' (2008) και το κλασσικό 'The ‘Wind That Shakes the Barley' (2010). Έφτασε όμως 2018 για να βγει το 'Lost Souls', μία ποικιλόμορφη συλλογή με τραγούδια που είτε είχε γράψει, είτε είχε παίξει πριν από χρόνια.
Η διαφορά με τους προηγούμενους δίσκους της είναι πως το 'Lost Souls' δεν αποτελεί το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας των Κελτών, την κινητήριο δύναμη δηλαδή των ταξιδιών της. Είχε σκοπό να δουλέψει πάνω σε έναν δίσκο που θα ήταν βασισμένος στο ταξίδι της στην Ινδία, όμως λόγω χρονικών περιορισμών δεν πρόλαβε. Τo 'Lost Souls' λοιπόν αποτελείται από συνθέσεις που δεν ταίριαζαν σε προηγούμενους δίσκους την εποχή που γράφτηκαν. Το αποτέλεσμα είναι τραγούδια που είναι προσιτά σε ένα πιο ευρύ κοινό, έχοντας επιρροές από όλη τη δισκογραφία της. Δεν είναι κάτι που έγινε επίτηδες, καθώς τα τραγούδια ήταν 'χαμένα' outakes. Περιέργως όμως, υπάρχει ομοιομορφία στο δίσκο και τα κομμάτια δεν ακούγονται σαν ξένα μεταξύ τους.
Το 'Lost Souls' ξεκινάει με το "Spanish Guitars and Night Plazas" που έγραψε η Lorreena την εποχή του 'The Visit', επηρεασμένη από ένα ταξίδι της στην Ισπανία, που τελικά δεν ταίριαζε στον δίσκο. Οι κιθάρες flamenco του δίνουν ένα παραδοσιακό ηχόχρωμα, δείχνοντας στον ακροατή ότι θα ακούσει μία λίγο διαφορετική πλευρά της Loreena. Το ψηλό αιθέριο φαλτσέτο της γεμίζει όλες τις συνθέσεις πλην των instrumentals "Sun Moon and Stars" με την ανατολίτικη αύρα του [στο οποίο συμμετέχουν οι Έλληνες μουσικοί Σωκράτης Σινόπουλος (λύρα) και ο Πάνος Δημητρακόπουλος (κανονάκι)], αλλά και του κέλτικου "Manx Ayre". Το "Hundred Wishes", με την λιτή του ενορχήστρωση, πιάνο /κιθάρα/ τσέλο είναι ίσως το πιο προσβάσιμο τραγούδι του δίσκου λόγω της απλότητας του. Αντίστοιχα και αυτό γράφτηκε την περίοδο του 'The Visit' αλλά δεν συμπεριλήφθηκε στο δίσκο.
Στο 'Lost Souls' η Loreena McKennitt βασίστηκε και σε λογοτεχνικά έργα, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν. Συγκεκριμένα το "Ballad of The Foxhunter" είναι ποίημα του WB Yates, το οποίο μελοποίησε η Loreena και είχε συμπεριληφθεί σε ανεπίσημες ζωντανές ηχογραφήσεις πριν από αρκετά χρόνια. Το ίδιο ισχύει και για το "La Belle Dame Sans Merci" του John Keats που είναι όμως από τις αδύναμες στιγμές του δίσκου μαζί με το αντιπολεμικό "Breaking Of The Sword".
Το "Ages Past, Ages Hence" έχει μουσικά ψήγματα της Kate Bush , στην προσπάθεια της Loreena να προσεγγίσει τη συνθετική διαδικασία από διαφορετικό πρίσμα. Το κλείσιμο του δίσκου γίνεται με το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, που έχει εμπνευστεί από το βιβλίο του Ronald Wright, 'A Short History Of Progress', στο οποίο o Wright αναλύει τις παγίδες της προόδου στις οποίες συχνά πέφτει το ανθρώπινο είδος.
Η Loreena McKennitt ήταν και είναι πάντα ανήσυχη στον τρόπο που συνθέτει και αναζητεί την έμπνευση της. Το πέρασμα του χρόνου βρίσκει την λάμψη της και την απόκοσμη ομορφιά της μουσικής της αναλλοίωτη. Στο "Lost Souls" ηχογράφησε τραγούδια που ξεχωρίζουν και στέκονται δίπλα στις καλύτερες στιγμές της, δίνοντας ουσία στην δισκογραφική της επιστροφή της.
Σχετικό θέμα